Vanmorgen ging ik vol goede moed van start en al snel was ik in Medemblik, bij Ted de Lange even stoppen en een praatje maken en daar zag ik dat ik ergens onderweg al een maximum van 47 km had en het ging allemaal vanzelf. En dan word je overmoedig, dan kan het eerste rondje na drie en een halve week best wat groter worden dan gepland. En zo ging ik van Medemblik naar Wervershoof en over Zwaagdijk via de Lekermeer naar Bobeldijk en maar verder en verder van huis. Het ging allemaal probleemloos tot ik begon te voelen dat ik ongetraind was, niet meer als gewoonte even 100 km wegtrappen en dan nog denken hoe kan ik mijn rondje wat groter maken, nee de gang raakte er wat uit. Gelukkig had ik wat druivensuiker bij me en een banaan wat me het idee gaf dat het daar wel aan zou liggen dat ik wat langzamer begon te fietsen, die moest ik eerst verorberen en dan kwam het wel weer op gang. Wel bleef ik verder van huis gaan, Avenhorn richting Schermerhorn en later via de Menningweerweg nog zuidelijker en uiteindelijk via Driehuizen naar West-Graftdijk. Omdat Kees vaak de maandag heeft bestempeld als een “De Woude dag” leek het me niet onverstandig om hem mobiel even te bellen, mogelijk zit hij nog bij Wim en daar ben ik nu ook vlakbij. Kees nam wonderlijk snel op voor zijn doen, ik hoorde aan het geruis dat hij onderweg was, inderdaad hij reed samen met ??? ik denk Wim richting Purmerend, “We zijn bijna in Spijkerboor” en ik stond in de richting Alkmaar. Het leek mij gezien mijn “slechte”conditie beter om niet nog verder van huis te gaan dus heb ik aangegeven dat ik Kees vanavond nog wel spreek en anders morgen. Al toerend richting Alkmaar leek het toch wat te wennen, langzamer fietsen als je graag zou willen, het tellertje kwam maar af en toe boven de 35 km en meestal zo rond de 30. Ik kwam onderweg weinig interessante dingen tegen dus zou ik thuis komen zonder foto’s van deze eerste rit na de vakantie. Maar in Heerhugowaard veranderde dat, zondag las ik via webregio dat er brand was geweest bij Pauw in de kampeerartikelenwinkel en als je dan net voor de vakantie daar hebt rondgelopen en nu zie je alleen maar verwrongen stalenbalken en verder één grote puinhoop dan sta je er wel even bij stil, allemaal ellende en gedupeerden, triest zonder meer. Het laatste stukje naar huis ben ik nog even over de Hartweg gegaan omdat ik daar al langere tijd niet was geweest wat bij thuiskomst mijn rondje net heeft afgerond op 104 km vers van na de vakantie en waarbij ik heb bemerkt dat geregeld in beweging blijven heel belangrijk is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten