04 augustus 2011

Ongepast gedrag



Ongepast gedrag, inderdaad zo noemen wij dat in onze regio, hoe groot is die regio, nou minmaal Noord-Holland en een groot deel van Friesland en wat omliggende delen van aangrenzende provincies. Ik zal het uitleggen in de loop van dit verhaal. Vanmorgen ging ik op weg om wat fietskleding aan te vullen bij de voor mij bekendste wielerzaak in de omgeving. Met een nieuwe fietsbroek achter de stoel ben ik weer verder gereden en dat is dan vanaf Medemblik via Wervershoof en Andijk naar Enkhuizen. Boven op de dijk over een mooi fietspad en dat weten de toeristen ondertussen ook, het was er nogal druk bij plaatsen en daardoor is het extra voorzichtig passeren. Op alle plaatsen ging dat prima met als resultaat vaak gillende dames als ze voor het eerst zo’n gele banaan langs zien schuiven. Iets wat ik nog niet eerder had meegemaakt kreeg ik nu ook te horen van een vader die met zijn wederhelft en een paar kindertjes ook richting Enkhuizen ging, “Man je moet op de weg met zo’n ding dit is toch veel te gevaarlijk hier”, zo zie je maar, als je op de weg fietst zijn er automobilisten die je juist het tegenovergestelde advies geven, of eigenlijk meer in een uitbarsting naar je hoofd slingeren en nu zou het juist anders moeten. Door Enkhuizen ga ik altijd heel rustig en dat levert nooit problemen op, alleen maar vriendelijk lachende en zwaaiende mensen. Vervolgens nam ik het fietspad langs de provincialeweg omdat er niet langs de dijk kan worden gefietst naar Hoorn. Op dit fietspad deed het zich voor, ik zag op grote afstand een velomobiel aankomen, hé een bekende dus stoppen en een praatje maken, nou mooi niks van dat alles, ik stond stil en de man uit tegenovergestelde richting ging op volle snelheid door. Wie was deze voor mij onbekende, ik denk Quest-rijder, met, zoals ik dat in een flits langs zag gaan, iets “vossig” haar, dus zoals dat dan heet roodharig. Even stoppen en kennismaken is al het minste, een goede “westfriese” gewoonte is om zo iemand meteen voor een kop koffie uit te nodigen maar daar was in dit geval helemaal geen kans voor. Als hij dit leest of via via hier kennis van neemt zal er mogelijk wel een reactie komen, ik ben benieuwd. Het tellertje blijft nog steeds actief in het optellen van de ene na de andere kilometer en vandaag kreeg hij weer rust na 102 km en heeft daarmee een redelijk totaal verzameld zoals op de foto is te zien.

3 opmerkingen:

Gerrit zei

Schijnt normaal te zijn dezer dagen ,Pe .
Ik kwam van de week tijdens een rondje ook een medeligger tegen en ging ook al wat langzamer om te stoppen maar deze man fietste ook door , oh ja , stak nog wel z,n hand op.
Ik geloof dat motorrijders ook elkaar niet zo vaak meer groeten zoals vroeger.

simply red zei

Hoi Pé,

Niet dat ik het was hoor, maar verder dan een hand omhoog ter groet en een pep op de claxon ga ik meestal niet. Of het moet een bekende zijn natuurlijk.

Groeten,

Paul (verder niet onbeleefd)

pat zei

Goedemorgen,ik verwacht weer een verhaal over honden,wielrenners of al het andere wat het niet goed doet maar nee niets van dit alles.
Wanneer ik op fora lees dan is vaak de liefde van het fietsen de enige overeenkomst od een van de weinige en wanneer ik fiets dan wil ik graag sporten en niet beppen met onbekende mensen.Tis misschien de leeftijd maar ik heb geen tijd om eens op mn gemak te gaan praten want werk,honden,huishouden,sporten het gaat allemaal gewoon door.Je zal 5 liggers tegenkomen dat zou de pret een stuk drukken tijdens je sporten.Dus wat mij betreft ff zwaaien en ergeren aan echt ongepast gedrag.groet Patricia Tenthof