07 september 2011

Een heerlijk ritje




Even de “schade” van gisteren inhalen, vandaag moet het weer mogelijk zijn. De wind is er nog wel maar lang niet zo als gisteren, de regen schijnt ook nog ergens wat los in de lucht te hangen maar dat zie ik onderweg wel. Omkleden en de fiets uit de garage rijden, alles lijkt voorspoedig te gaan, ik ben nog maar amper een paar honderd meter van huis als ik ontdek dat ik wel een pet op heb om mijn bril droog te houden in geval van regen, maar mijn helm ligt nog thuis dus een klein blokje om en de “schedelbeschermer” opgehaald. En dan echt op weg, eerst even langs Kees en Marian in “De Waard” voor de afwikkeling van de voorbije tocht. Na een bak koffie en het bekijken van Kees zijn “overleden” cassette en as van zijn achterwiel was ik van plan om naar Oostzaan te fietsen maar bij nader inzien zou ik daar rond half 1 pas aankomen als alles mee zit en dan is Tiny net druk met omkleden van de jongens voor de training van de voetbal dus mijn rondje wat verleggen en een andere kant op. Als ik op de kruising Schermerweg en Oosterdijk kom staan daar een paar mensen te wijzen en te beraadslagen, ik stop even en vraag of ik kan helpen met het kiezen van de juiste richting. Dit blijkt niet nodig ze rijden op een kaartje met route richting Alkmaar maar stellen meteen vragen over mijn voertuig, ze hebben zoiets nog nooit eerder gezien en willen er alles van weten. Het blijken twee mensen uit de U.S. te zijn uit Colorado die hier met vakantie zijn. Ze hebben alle bewondering voor het “gekke” voertuig waarin ik zit en vragen of ze een foto mogen maken wat uiteraard geen enkel bezwaar is. Ik vervolg mijn rit weer en kom via bekende dijken in Graft terecht waar ik richting Groot-Schermer en Schermerhorn passeer om zo weer af te draaien naar meer bekendere gedeelten van de “Noordkop”. Als ik de molens op het randje van de Schermer passeer stop ik nog even om een foto te maken van het “verzopen” land, het heeft afgelopen nacht, plaatselijk, tot wel 40 mm geregend en dit zou best zo’n stuk kunnen zijn, de grond wat dicht gereden na de aardappeloogst en nu één groot meer aan het worden. Gelukkig staan er nog molens om het weer droog te maken. Na het passeren van “De Gouden Karper” is het nog maar een “rukkie” naar Middenmeer vooral als ik de wind schuin achter me heb waardoor er met weinig krachtinspanning een behoorlijke snelheid wordt gerealiseerd waardoor ik na 86 km weer thuis ben.

Geen opmerkingen: