02 april 2012

Het risico van zomaar op pad gaan







Eerst even een kleine toelichting op die ene “vreemde” foto, zondag ontdekten we een paar voor ons onbekende vogeltjes, bij nader onderzoek hebben we vast gesteld dat het een paar staartmezen moeten zijn, tevens werd aangegeven dat die een heel speciaal systeem hebben om hun nest te bouwen en inderdaad we vonden hoog in een struik dat typische nestje van dit vogelpaartje. Maar goed het gaat over fietsen dus hier de ervaring van vandaag.
Vanmorgen dacht ik eerst nog zal ik gaan of zal ik niet gaan, een retourtje Oudemirdum. De buienradar enkele keren geraadpleegd en toen toch maar besloten om te gaan, je smelt niet direct hebben ze me altijd geleerd, en als het erg hard gaat regenen kan het lang duren voor je onder je armen nat wordt van die regen. Dus omkleden en op pad, het is nog fris maar als ik even onderweg ben zal het wel mee vallen, inderdaad het werd spoedig warm in de fiets. Alles gaat prima en er staat weinig wind onderweg kwam ik op de Afsluitdijk van Den Oever tot aan de andere kant niet één fietser of wandelaar tegen, ergens begrijpelijk, net wel en soms heel even net niet droog en een onaantrekkelijke temperatuur. Bij Makkum kwam ik achter een vuilnisauto te rijden die niet echt veel haast had en passeren ging ook niet, eenmaal voorbij de vuilnisauto zag ik een vreemd voertuig de rotonde naderen. Geen auto of trekker ervoor maar op “eigen” kracht reed dit onderstel met een “jacht” erop over de rotonde, wel een heel speciale vorm van botentransport. Omdat ik hier even was gestopt bedacht ik dat ik wel even kon bellen dat ik met een uurtje in Oudemirdum zou zijn. En toen kwam de”kater” de telefoon werd opgenomen door haar schoonmoeder en die vertelde dat Bianca vandaag naar cursus was voor het drogisterij gebeuren, “Maar je mag hier ook om een bakkie komen hoor” was haar reactie, het leek me beter om dan maar weer andersom te gaan en zodoende heb ik op de doodlopende inrit van het gehucht Pjaam de fiets gekeerd en ben weer terug gegaan. Op de Afsluitdijk kwam de zon er geregeld bij en werd het nog weer een leuk ritje waar de regen verder nergens spelbreker is geworden en op een bepaald moment was het “Oant Sjen” en werd de rit langs Cornelis Lely weer afgesloten in Middenmeer na precies 108 km.

2 opmerkingen:

Eugène zei

Hallo Pé,

U mag best schrijven over de vogels in uw tuin en andere opmerkelijke of zelfs gewone dingen. Ik kan er zelf erg genieten van natuurschoon en uiteraard ook van fietsen en fietstochten en daar hoort in mijn ogen alles bij!

Vriendelijke groet,

Eugène van Wijngaarden.

Corn-Dolly zei

Dat mag echt bijzonder genoemd worden, een nestje vinden van een Staartmees. Deze gaan normaal gesproken zo in de omgeving op dat je ze zelden zomaar ziet. Meestal als je bij toeval een van de ouders (broeden allebei) in een dichte struik od conifeer ziet kruipen, dan is het nest daar meestal in de buurt.
Het beestje weegt zonder staart slechts 3 gram! De staart zit bij het broeden zo in de weg dat het uit het nestje steekt. Na het broeden is deze helemaal krom verfrommeld.
Het nestje bestaat uit mosjes, korstmostjes en spinrag. Uiterst fijn. Prachtig gezicht.