14 januari 2015

Als mooi weer fietser gestraft.







De berichten zijn niet best maar het waait niet en het is droog wat wil je nog meer. Nou ik heb het geweten, er zijn van die uitspraken zoals “God straft onmiddellijk” inderdaad het klopt helemaal. Je moet niet zomaar van huis gaan met de gedachte , “het zal wel meevallen”. Ik heb ongeveer alles gehad, regen, hagel, en natte sneeuw maar ik heb ook nog een “pik” zon gehad maar dat ging zo snel, het was al voorbij voor ik het besefte. Vol goede moed ging ik richting Oostzaan het zou een retourtje kunnen worden van ongeveer 110 km maar zover ben ik niet gekomen, via de Alkmaarseweg richting Opmeer enz. maar net voor Opmeer begon de lucht aardig te betrekken en ben ik even gestopt om de schuimkap erop te doen en niet veel later kreeg ik de eerste bui met wat natte sneeuw en af en toe leek er ook wel hagel tussen te zitten, ’t voelde nogal scherp op mijn gezicht. En dat was het begin van een bui die niet meer ophield, Zandwerven regen en hagel, Avenhorn natte sneeuw en in de verte zag ik alleen maar donkerdere wolken. Heel langzaam begon het idee zich te vormen, “zal ik terug gaan” nee een watje gaat terug, ik niet. Het werd steeds slechter en toen ik Middenbeemster voorbij was stond mijn besluit vast terug naar huis dit is te gek, als ik nou moest, maar ’t is voor de lol. En zo reed ik rechtsaf richting  Oost en West-Graftdijk om via Alkmaar mijn ritje te voltooien. Toen ik eenmaal op de Westdijk reed begon het echt te hagelen met een beetje natte sneeuw, gevolg minder zicht en de snelheid ging enorm naar beneden, zelfs zo erg dat ik ben gestopt om te controleren of ik geen lekke banden had, zwaar trappen en niet opschieten. Er was niets aan de hand alleen werd de laag hagel steeds dikker net als mijn gegeselde wangen, of het naalden waren. Ik dacht later van zoiets word je pas een kerel, nou ja …… Toen ik later over moest steken en even stilstond voor de stoplichten had ik even een probleempje, het licht ging op groen maar de fiets slipte in alle richtingen zodat ik een tweede groen af moest wachten. Na Heerhugowaard was er van gladde wegen geen sprake meer en kwam ik thuis na 89 km op de GPS, mijn kilometertellertje van de fiets lag onderin en had er na 50 km genoeg van gehad.  

3 opmerkingen:

Willem zei

Hoi Pé nu snap je misschien waarom ik s'winters toch de racekap prefereer boven een muts/helm

Wilco Pompert zei

Stoer hoor Pe, petje af!

De Bobslee zei

Hoi Pé,

Ook vandaag heb ik geen risico genomen, de voorspellingen kwamen helemaal uit, sneeuwbuien de hele dag..........weer geen meter getrapt......

Groeten, Adri.