Op en neer naar de Velomobiel hemel.

 

Vandaag was ik iets langer onderweg dan gewoonlijk, het werd op en neer naar Dronten. Vorige week een scheurtje laten lamineren door Eva en vandaag met de technische adviezen van Theo een klein bescherm hoekje aan gebracht waardoor het risico van weer doorschuren niet meer mogelijk is. Op tijd de wekker gezet en zo kon ik rond 7 uur van start met de nodige versnaperingen voor onderweg aan “Boord”.

De zon was al op maar nog enigszins verborgen achter een enkel wolkje. Alles ging net als altijd vlot, bij Enkhuizen goed opletten voor de schooljeugd omdat ik hier langs het fietspad moet dat naar de school gaat dus opletten maar alles ging goed.

Bij Dronten voor het eerst gebruik gemaakt van het fietspad en aangekomen bij Velomobiel was de eerste vraag van Eva, “koffie” dus allemaal op tijd voor een bakkie.

Na de koffie gaf Theo aan hoe ze het probleem kon verhelpen aan mijn fiets terwijl Theo zelf bezig was met een fiets van een meneer, ik dacht dat die uit Breda of omgeving kwam. Mijn fiets was vrij snel weer klaar en kon ik weer richting Middenmeer.

Bij Lelystad even langs Bataviastad waar nog steeds oude boten worden verzameld en had toen mooi de gelegenheid om de sluizen nu eens van de andere kant te fotograferen.

Op de dijk nog even stoppen op de plaats waar de dijk jaren geleden is gesloten en dan weer verder naar Enkhuizen en door

Medemblik, waar best wel een aantal leuke geveltjes zijn aan de haven. Ik keek er vanop dat de tulpen alweer zo snel boven de grond zijn gekomen, er zijn weer heel wat grote percelen. Thuis gaf de teller aan dat hij vandaag 166 km had verzameld.

Dwalen met mooi weer.

 

Het weer is geweldig en zo voel ik me ook. In de loop van volgende week moet ik naar Schagen en toen bedacht ik dat ik dat adres wel even kon opzoeken, is altijd makkelijk  als je daar ter plekke moet gaan zoeken is nooit zo ideaal. Dus na amper 1 km weer terug naar huis voor het juiste adres. Het viel wel en niet mee, ik nam een afslag te vroeg en toen was het zoeken. Overal auto’s die de hele straat en omgeving geparkeerd waren maar eindelijk had ik het gevonden, slecht aangegeven.

En als je eenmaal aan het dwalen bent volgt de éne miskleun op de ander en weer wegomleidingen zonder verdere aanwijzingen, ik kwam op wegen waar ik nog nooit eerder had gereden. Maar uiteindelijk toch weer op bekender terrein waar ik m’n eigen weg weer kon bepalen naar huis in Middenmeer waar ik na 63 km weer uit de Quest kon stappen.

Ook Geert Schipper was onderweg.

 

Het is vandaag het zoveelste HEM-rondje geworden, voor kenners Hoorn-Enkhuizen-Medemblik over de dijk. Van huis eerst met de gedachte ik ga even bij m’n zoon in Alkmaar om een bakkie maar na een telefoontje wist ik dat hij niet thuis was en later zou gaan fietsen als training voor een rit naar Santiago de Compostella, dus de koers wijzigen en zodoende werd het de eerst genoemde.

Langs de Cultuurweg lijkt het erop dat de vroegere woning en boerderij van oud minister Sicco Mansholt echt gaat verdwijnen.

De eerste wegafsluiting/omleiding had ik al snel op de route Lambertschaag/Abbekerk en dan zit er niets anders op om de aanwijzingen te volgen, ook op de T-splitsing in Lekermeer moest ik andersom, maar meteen toen ik was gekeerd en weer reed kwam er van de andere kant ook iemand aanrijden in een driewielige fiets en meteen riep : “Even stoppen” wie was dat, hij leek mij te kennen maar de enigen die ik ken en ook in een lage ligfiets fiets is neef Sander, en Geert Schipper fiets ook in dezelfde maar deze fietser reed in een ander type maar  leek wel op Geert Schipper, dus stoppen en even terug. Inderdaad het was de persoon die ik al dacht te herkennen,

Geert Schipper, de man die al diverse keren  heeft deelgenomen aan de Paralympische Zomersplen. Even kletsen en toen vertelde hij dat hij een paar andere fietsen ook had dus mijn vergissing was niet verkeerd.

Nadat de amazones waren gepasseerd hebben we onze weg weer vervolgd.  Even op de foto en ondertussen kwam de verkeersregelaar terug lopen om te zeggen dat de weg op mijn eerder richting weer open was dus de fiets omkeren op geplande route verder, Geert ging rechtdoor. Door de zoveelste en nog meer afsluitingen door Hoorn langs J.Pz Coen en naar de dijk bij het verlaten van Enkhuizen kreeg ik nog een aanblik van wat eerst een woonwijk was maar nu een “verwoeste stad”.

Eén keer heb ik gezondigd door krap linksom te gaan waardoor de band weer even aanliep op de nog tere wond, volgende week maar even naar de specialisten in Dronten om het wiel wat te beperken in zijn draaicirkel. En dat alles na 93 km genieten.

Eindelijk weer een keer met de Quest naar Dronten

 

Ik was er helemaal klaar voor, mooi weer en deze maand heel veel jarigen waar ik dan per fiets langs kan gaan, tenminste dat zat al weken in m’n hoofd, maar er kwam een kink in de kabel. Een paar weken geleden heb ik de wielbakken enz. alles schoon gespoten met de waterslang achter op het gras en toen zag ik dat er een ietsje water met wat zandkorreltjes aan de zijkant van de body naar buiten kwam. Vreemd nooit een botsing of aanrijding gehad en nu zomaar “lek”. Een paar dagen later bedacht ik dat het weleens het aanlopen van de band zou kunnen zijn, als ik krap linksom moest liep de band ergens tegen aan wat ik al jaren normaal vond, dus altijd voorzichtig als ik links moest.

De staaflamp binnenin plaatsen.

Ook op de buitenkant
 was een miniem plekje zichtbaar

Bij nadere controle door met een staaflamp binnen in de “wielbak” te kijken was het meteen duidelijk en aan de buitenkant vond ik ook het “lek”.

Schoonmaken schuren enz.

De materialen liggen klaar

In overleg met Theo van Velomobiel alles op een rijtje gezet en min of meer een afspraak gemaakt dat ik deze week naar Dronten zou komen waar Eva aanwezig zou zijn als opper vakvrouw om dit te repareren. Heen en terug fietsen was geen optie omdat de reparatie 24 uur bij 20 graden moest uitharden en als ik op de terugweg zou fietsen en maar even de zijkant zou raken dan was alles voor niets geweest, dus per auto naar Dronten.

De VAKVROUW aan het werk

Ik stond nog nauwelijks stil toen Eva de deur al opende en hielp de fiets van de kar te tillen en meteen naar de speciale reparatie afdeling reed om de klus te klaren en dat ging verbazend snel en netjes en zo kwam ik weer een keer met de fiets in Dronten maar niet op de manier die mijn voorkeur heeft. En morgen zodoende nog een nood gedwongen rustdag. Jammer van dit mooie weer waardoor ik het voel als een soort “huisarrest” maar het komt weer goed.

Geduld is een schone zaak zegt men.

En staat hij al op een warm plekkie te wachten tot het weer kan/mag.

Een actie cameraatje plaatsen

 

Een aantal weken geleden had ik een nieuw cameraatje aangeschaft. Een heel gedoe om één en ander op de “rails” te krijgen maar het komt langzaam in de gewenste richting. Alleen het geluid moet minder worden, nog te veel geruis op de “lijn”.

En dan het plaatsen, een hele hoop onderdelen maar niet passend op de Quest zoals ik zou willen, maar gelukkig had ik nog de oude bevestiging die ik met wat aanpassingen kan gebruiken, de schroefdraad is anders en er past niets op de fiets van de meegeleverde onderdelen, maar het komt goed.

Een zomers gevoel

 

Ook vandaag een stukje gefietst, niet zo lang als gisteren, nu gewoon in de naaste omgeving. Via de Alkmaarseweg richting Heerhugowaard de richting en omgeving. Onderweg de koers gewijzigd en zo kwam ik weer in Obdam en de Obdammerdijk. Geen mens thuis dus weer verder dacht ik maar toen ik goed en wel in de fiets zat klonk er een claxon achter mij en daar kwamen de bewoners net weer aan en dan wordt het kletsen en koffiedrinken met appelgebak, net als echte wielrenners.

Op de terugweg hier en daar een foto gemaakt wat begon bij de familie Karsten waar ik komende zomer weer vele keren aardbeienhoop te scoren. Ton was samen met z’n maatje de stalen bogen aan het lossen, nog van de stormschade van vorig jaar vertelde hij, toen ik vroeg of hij niet alles ging opruimen.

Op de Zomerdijk was net vers voer geserveerd bij de koeien die hier in grote getalen van genieten.

Via wat links en rechts kwam ik door het z.g. Egboetswater waar ik een echtpaar zag lopen die mij aanspraken, zij was een vroeger buurmeisje van zo’n 70 jaar geleden toen ik haar voor het laatst zag, samen wandelend met haar man.

Iets verder kwam ik bijna door de bocht toen ik een fazanten haan zag lopen die er meteen vandoor ging.

Later via Wervershoof naar Medemblik, er was totaal niets op het water te zien.

Bij Middenmeer is met al een tijdje bezig met het plaatsen van nieuwe “stootpalen” bij de Alkmaarsebrug en langs de weg bloeien de krokussen weer zoals ieder jaar. En dat was weer 70 km ontspanning. Het begin stukje heb ik nog even gefilmd dus aan klikken en meerijden. https://youtu.be/n9UHt7hKgZE

Het was weer een echt rondje

 

Het is toch weer min of meer uit de hand gelopen, even open neer naar de Zuidoostbeemster ging nog wel maar dan terug werd het weer door een onbekende hoek zelfs tot aan Amsterdam. Ik zou even tot aan Tiny gaan en dan weer op huis aan, maar de wil was goed maar het vlees was zwak.

Op de heenreis zag ik erg veel molshopen, als ik voor iedere hoop een euro had gekregen dan zou ik nu een vermogend iemand zijn. Iets verder keek ik tegen de boorinstallatie aan de, tegenwoordig Westlanderweg op zoek naar nog meer warmwater voor de warenhuizen/kassen.

Aan de Volgerweg staan op bepaalde plaatsen enorm veel bloeiende sneeuwlokjes wat wel een mooi gezicht is. Remco was thuis en nadat ik even wat had afgegeven ben ik meteen weer verder gegaan  en toen liep het uit de hand.

Via allerlei wegen en paadjes kwam ik door Durgerdam Ilpendam enz. enz. en tot slot in Holysloot en daar liep ik het op, eigenlijk wist ik dat deze weg dood zou lopen, of was dat bij een ander dorpje of gehucht.

Ik wist het niet zeker en zo ging het helemaal fout en dan moet je weer een heel stuk terug fietsen wat prima ging maar nooit eerder kwam ik langs zoveel plaatsen met wegomleggingen en afsluitingen.

Uiteindelijk kwam ik weer op bekendere plaatsen en heb verder de kortste weg naar huis genomen langs de Cultuurweg waar de woning die amper 10 jaar staat al behoorlijk kleiner is geworden onder de slopershamer en alles ter ere van Microsoft. Eenmaal thuis stond de teller op 135 km die weer prettig onder de wielen door zijn gegaan.