Rondje om de Wieringermeer

 

Ik had er niet voor gerekend, de berichten waren niet zo gunstig met kans op buien en ik zou vanmorgen eerst op verjaarsvisite naar Maureen de buurvrouw hier tegenover in de straat, waarvoor ik was uitgenodigd, dus de fiets zal wel “op stal’ blijven. Maar net als zo vaak is het allemaal weer anders gelopen, eerst op verjaarsvisite en omdat het nog steeds droog was eerst wat eten en daarna omkleden en op pad gaan. Ja, waar zal ik heen gaan, ik besloot om rondje om de Wieringermeerpolder te doen en dan zie ik wel waar ik uitkom. Ik denk dat ik tussen half één en één uur van start ben gegaan, eerst de Alkmaarseweg en dan aan het eind linksom  richting Medemblik, het gaat allemaal zoals het gewoonlijk gaat met het idee “Het moet niet hard maar als het goed gaat, gaat het vanzelf hard”.

Nog één foto van een baan bloeiende tulpen in de polder met z'n molenpark op de achtergrond en dan weer door.

Na Medemblik naar de Zuiderdijkweg waarlangs tijdens het bewerken van het land tevens gezaaid wordt. Bij de haven van Oude Zeug staat een stelling van of voor een stevige hijskraan.

En iets verder bij het monumentje wat herinnert aan 18 april 1945 even stoppen en een paar foto’s maken. De fundering van de boerderij die daar stond is naast de bocht in de weg het enige kenmerk dat hier een stuk geschiedenis is ontstaan bijna aan het eind van de 2^e wereldoorlog.

Als ik onder de A7 door zal rijden even stoppen om weer een foto te maken van de fuut die daar al een tijdje zit te broeden.

En zo ga ik verder langs de Waardweg en vervolgens de Groetweg waar in een perceel tulpen een onwaarschijnlijk aantal mensen, met naar ik aanneem met kennis van zaken, die daar selectie werk verrichten in de tulpen. En zo was ik na 70 km weer thuis met een voldaan gevoel.

Een tikkie toe en toen werd het een TIK.

 

Een klein rondje kan soms iets uit de hand lopen, ik dacht op en neer te gaan naar de Obdammerdijk maar daar was niemand thuis dus meteen maar verder. En wat nu, links of rechtsom ’t maakt mij niet zoveel uit het is toch mooi weer

. Ik had me voorgenomen om geen foto’s meer te maken van bloeiende bollenvelden, die zijn er weer genoeg geweest. Maar als die tulpen nou net met een molen op de achtergrond in bloei staan dan kan het niet Hollandser, waar zijn wij “beroemd” door dat zijn dus molens en bloeiende bollenvelden, dus ……..

Als ik in de buurt van Schardam kom is er een grote groep ganzen op een aantal percelen aan het foerageren en de boel vol schijten zodat er geen vee meer van kan of wil vreten. En de partij voor de dieren maar zeggen dat er niets verkeerds aan is, nou ze moesten zelf maar eens in de situatie verkeren dat het ten koste zou gaan van hun dagelijks brood dan zouden ze wel anders redeneren.

Via Hoorn weer verder langs de dijk van het Markermeer/IJsselmeer en na Enkhuizen zie weer zeilboten en zelfs 4 driemasters die meestal langer “op stal” blijven. Als ik stop voor een paar foto’s van dit soort vaartuigen valt het ook op dat het koolzaad hier weer volop in de bermen staat en dan vraag ik me gelijk af, wat is het mooiste geel, koolzaad of mijn ligfiets . De uitslag stond al ver van te voren vast.

Vlak bij Middenmeer zijn ze bezig met bermonderhoud op een nieuwe manier, een stuk van de berm wegfrezen en meteen op een kiepwagen zodat het er gelijk weer netjes uitziet. Ik kom weer heerlijk uitgewaaid thuis na 109 km want langs het water stond er toch nog een “dun windje”.

Bloemen en mozaïeken in Breezand

 

Even een kort stukje schrijven want er komen genoeg foto’s deze keer. Afgelopen weekend was in Breezand weer de jaarlijkse mozaïeken dag bij heel veel bedrijven worden mozaïeken gemaakt van actuele en minder actuele onderwerpen, maar de kleurenpracht is buiten gewoon. De eerste af slag die ik nam was meteen al raak en zo volgen er veel meer soms aan de éne kant van de weg een mozaïek en aan de andere kant een uitgestrekte bloemenpracht van percelen bloeiende tulpen.

Voor mij de mooiste die ik zag want ik heb lang niet alles gezien het topstuk
stond vandaag in het Noordhollands Dagblad maar die heb ik gemist

Bekijk ze rustig want met een paar dagen is het weer weg als je in Breezand zou komen. Dus het werd een klein rondje van zo’n 65 km meer wel erg mooi.

Twee keer mazzel op één dag.

 

Ik ben een beetje in een “hoera” stemming en daar zijn twee reden voor, op de eerste plaats omdat het dusdanig mooi weer is waardoor ik een rondje kon gaan fietsen en toen ik thuis kwam was de post geweest met twee brieven van het CBR, ik ben weer goed genoeg om weer 5 jaar te mogen autorijden. Dit had nogal wat voeten in de aarde. Met alle aanvragen enz. enz. was mijn eerste gedachte door de medicatie die ik slik sinds mijn ziekenhuis opname en alles wat daar aan vast zat met pillen slikken enz., afgelopen jaar in juni, ik zal wel naar een cardioloog moeten maar tot mijn verbazing kreeg ik een verzoek om naar een oogarts/specialist te gaan mogelijk staar en daar ben ik in augustus 2017 aan geholpen en dat terwijl bij de keuring de arts zei, die ogen zijn prima, hoe is zoiets te rijmen. Meteen gebeld en alles uitgelegd en vandaag dus het verlossende bericht, “Foutje bedankt”.

Dan het ritje van vanmorgen met de zon erbij op pad en zo was het begin van het HEM-rondje geboren, bij Middenmeer is men gestart om de toekomstige brandweer garage van geïsoleerde zijpanelen te voorzien en verder zag ik weer heel veel bloeiende percelen met tulpen en de nodige gezinsuitbreidingen in de schapenwereld en ook de nummering gaat daar door.

Als moeder nummer 60 heeft krijgen de jongen dat ook, in dit geval opgespoten door de boer.

Ook wist ik één jonge meerkoet te spotten de rest dook weg onder de overhangende berm.

Later door Hoorn even op het “Houten Hoofd” kijken waar net een boot binnen kwam en bij het verlaten zitten de “Scheepsjongens van Bontekoe” nog steeds op de kademuur.

Er werd ook een groep kinderen onder begeleiding door de stad gestuurd die een oorverdovend gejuich de lucht in schreeuwden toen ik om de hoek kwam met de Gekko Quest.

In Enkhuizen moest ik omkeren bij de brug die in onderhoud was en er niemand door kon.

Later nog wat opvallende bloemen op afstand enspeciaal onkruid in de berm langs het fietspad, verder weinig nieuws maar het was weer een feestrit van 92 km.